Büyüdüğün zaman hatırlayamayacağın bu günlerini burada kaleme almayı çok sevsem de bu postu yazmak benim için çok kolay değil.
Bir gün bende küçükken geniz eti ve bademcik ameliyatı olmuşum dediğinde nedenlerini bilebilmen için satırlara döküyorum bebeğim.
Geçen yıl burnuna kumandanın tuşunu soktuğunda gittiğimiz kulak burun boğaz doktoru minik bir geniz eti var şu an müdahale etmiyorum ama horlama başlarsa görelim tekrar demişti.
Bir süredir sana seslenip bir şeyler söylediğimizde ye dedin anne, ye dedin bana diye sorar oldun, ardından çizgi film izlerken tv nin sesinide yükselyemeye başlayıp aynı haftanın içinde horlamada olunca doktora gittik.
Doktor hemen alınmasını gerektiğini söylediği için aynı hafta ameliyat oldun minik aşkım...
Ameliyat gününün sende travma yaratmaması için sana bu giysileri giydirirken doktor olduğunu ve hastaları muayene edeceğini söyledik. Sedyeye bindirmeyip alt kattaki hastalara bakalım diyerek kucakta indirdik tabi ki odadaki ve ameliyathanedeki iğnelere rağmen bilincini kaybetmediğin için neredeyse ameliyathaneye kadar girdik :)
Ameliyata giderken okulum reyhan çiçekleri kardeşim var ben sıfır yaşındayım dedin :)
Ameliyathaneden çıkarken yine sedye'yi reddettiğinden odana kucakta çıktın.
Dondurma yemen gerektiği halde öyle öğrettiğim için hasta olurum deyip yemedin.
Çok şükür şimdi sağlıklısın kuzum